Η οστεοχόνδρωση είναι ένα ξεπερασμένο όνομα για την εκφυλιστική νόσο της σπονδυλικής στήλης. Ο παλιός όρος χρησιμοποιείται συχνά στη χώρα μας, αλλά δεν αντικατοπτρίζει την ουσία της νόσου, η οποία βασίζεται στον ηλικιακό εκφυλισμό - καταστροφή της δομής των ιστών. Σε αυτό το άρθρο θα εξετάσουμε τα πρώτα σημάδια της οστεοχόνδρωσης, τα πρότυπα ανάπτυξής της και τις επιλογές θεραπείας.
Τι είναι η οστεοχονδρωσία
Για να κατανοήσετε τις διεργασίες που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της οστεοχονδρωσίας, πρέπει να κατανοήσετε την ανατομία της σπονδυλικής στήλης. Περιλαμβάνει τις ακόλουθες δομές:
- Σπόνδυλοι που αποτελούνται από σώματα, τόξα, διεργασίες. Μεταξύ των τόξων των παρακείμενων σπονδύλων υπάρχουν αρθρώσεις που ονομάζονται όψεις
- Μεσοσπονδύλιοι δίσκοι που βρίσκονται μεταξύ των σωμάτων των παρακείμενων σπονδύλων
- Σπονδυλικοί σύνδεσμοι
- Το οπίσθιο και το πρόσθιο διαμήκη 一 περνούν κατά μήκος των σωμάτων όλων των σπονδύλων μπροστά και πίσω
- Ligamentum flavum - συνδέει τις καμάρες των παρακείμενων σπονδύλων
- Υπερακανθώδεις σύνδεσμοι και ενδιάμεσοι σύνδεσμοι - συνδέουν τις ακανθώδεις διεργασίες
- Ο νωτιαίος μυελός, ο οποίος βρίσκεται στο νωτιαίο κανάλι, μαζί με τις νευρικές ρίζες που εκτείνονται από αυτόν. Είναι διεργασίες νευρικών κυττάρων. Μέσω αυτών των διεργασιών, ο εγκέφαλος λαμβάνει πληροφορίες για την κατάσταση των ιστών και ως απόκριση στέλνει σήματα που ρυθμίζουν τη λειτουργία τους: μυϊκές συσπάσεις, αλλαγές στη διάμετρο των αιμοφόρων αγγείων και πολλά άλλα.
Η εκφύλιση ξεκινά με τους μεσοσπονδύλιους δίσκους και καθώς οι αλλαγές προχωρούν, όλες οι παραπάνω δομές εμπλέκονται στη διαδικασία. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι οι δίσκοι δεν έχουν αιμοφόρα αγγεία. Τα θρεπτικά συστατικά και το οξυγόνο διεισδύουν σε αυτά από τους σπονδύλους και άλλες γύρω δομές με διάχυση.
Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι αποτελούν το ένα τρίτο του μήκους της σπονδυλικής στήλης και χρησιμεύουν ως αποσβεστήρες κραδασμών, προστατεύοντας τους σπονδύλους από υπερφόρτωση κατά τη διάρκεια βαριάς ανύψωσης, παρατεταμένης ορθοστασίας ή καθίσματος, κάμψης και συστροφής. Κάθε δίσκος αποτελείται από:
- Ο πολφικός πυρήνας, που βρίσκεται στο εσωτερικό, στο κέντρο, περιέχει πολύ υαλουρονικό οξύ, κολλαγόνο τύπου II, το οποίο συγκρατεί το νερό. Αυτό δίνει στον κανονικό πυρήνα μια υφή σαν ζελέ για αποτελεσματική απορρόφηση κραδασμών. Καθώς ο εκφυλισμός εξελίσσεται, η σύνθεση του εσωτερικού τμήματος του δίσκου αλλάζει, η περιεκτικότητά του σε νερό μειώνεται, ο πυρήνας «στεγνώνει» και το ύψος του μεσοσπονδύλιου δίσκου μειώνεται
- Ο ινώδης δακτύλιος, ο οποίος βρίσκεται έξω από τον πυρήνα και αποτελείται από 15-25 στρώματα ινών κολλαγόνου. Το κολλαγόνο στον ινώδη δακτύλιο είναι τύπου Ι. Είναι πιο πυκνό από τον πυρήνα και χρειάζεται για να συγκρατεί το εσωτερικό του δίσκου και να τον προστατεύει από ζημιές. Οι ίνες του δακτυλίου συμπλέκονται κατά μήκος της περιφέρειας με τον οπίσθιο διαμήκη σύνδεσμο της σπονδυλικής στήλης. Αυτό εξασφαλίζει την ακινησία των δομών της σπονδυλικής στήλης σε ένα υγιές άτομο - οι γιατροί ονομάζουν αυτή την κατάσταση σταθερότητα της σπονδυλικής στήλης. Σε άτομα με εκφυλιστική νόσο, ο ινώδης δακτύλιος ραγίζει, επομένως μπορεί να αναπτυχθεί αστάθεια: οι γειτονικοί σπόνδυλοι μπορεί να κινούνται εμπρός ή οπίσθια ο ένας σε σχέση με τον άλλο. Αυτό είναι επικίνδυνο λόγω του τσιμπήματος της νευρικής ρίζας μεταξύ τους
Είναι επίσης σημαντικό να αναφέρουμε τις ακραίες πλάκες. Πρόκειται για λεπτούς χόνδρους που βρίσκονται μεταξύ των σπονδυλικών σωμάτων και των δίσκων. Περιέχουν αιμοφόρα αγγεία που τροφοδοτούν τον δίσκο. Στην εκφυλιστική νόσο, το ασβέστιο εναποτίθεται στις ακραίες πλάκες, προκαλώντας διαταραχή της παροχής αίματος.
Στάδια ανάπτυξης της οστεοχονδρωσίας
Η ανάπτυξη της σπονδυλικής οστεοχονδρωσίας εμφανίζεται σταδιακά:
- Αρχικός εκφυλισμός. Ο μεσοσπονδύλιος δίσκος δεν λαμβάνει επαρκή θρέψη, φθείρεται, μειώνεται το ύψος του και ραγίζει. Ο πολφώδης πυρήνας προεξέχει μέσω μικροβλαβών του ινώδους δακτυλίου, ερεθίζοντας τον οπίσθιο επιμήκη σύνδεσμο και οδηγεί σε πόνο και αντανακλαστικό σπασμό των μυών της πλάτης
- Διόγκωση του μεσοσπονδύλιου δίσκου. Οι ίνες του ινώδους δακτυλίου καταστρέφονται, ο πολφώδης πυρήνας προεξέχει πιο έντονα σχηματίζοντας κήλη. Μπορεί να συμπιέσει τις ρίζες του νωτιαίου νεύρου, οδηγώντας στην ανάπτυξη πάρεσης ή παράλυσης των μυών του άκρου και μείωση της ευαισθησίας του δέρματος. Μία από τις επιπλοκές μιας κήλης είναι η δέσμευση - διαχωρισμός της προεξοχής του δίσκου από το κύριο τμήμα του.
- Πρόοδος εκφύλισης της προεξοχής και άλλων δομών της σπονδυλικής στήλης. Ο δίσκος γίνεται ακόμα πιο συμπαγής και το σώμα προσπαθεί να αντισταθμίσει την υπερβολική κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης σχηματίζοντας παθολογικές οστικές αναπτύξεις των σπονδυλικών σωμάτων - οστεόφυτα. Μπορούν, όπως και η ίδια η κήλη, να επηρεάσουν τα νεύρα και τους συνδέσμους, διαταράσσοντας τη λειτουργία τους και προκαλώντας πόνο. Σε αντίθεση με την κήλη, τα οστικά σπιρούνια δεν διαλύονται.
Επιπλοκές της οστεοχονδρωσίας, εκτός από τη συμπίεση των ριζών του νωτιαίου νεύρου που έχουν κήλη:
- Σπονδυλόαρθρωση. Το μειωμένο ύψος του μεσοσπονδύλιου δίσκου ασκεί μεγαλύτερη πίεση στις αρθρώσεις της όψης. Μπορεί να αναπτύξουν φλεγμονή και υποσιτισμό, με αποτέλεσμα να γίνονται «στεγνά» και να προκαλούν πόνο.
- Σπονδυλολίσθηση 一 μετατόπιση των σπονδυλικών σωμάτων μεταξύ τους λόγω βλάβης στους συνδέσμους
- Εκφυλιστικές διεργασίες στην περιοχή του συνδέσμου flavum προκαλούν πάχυνσή του. Αυτό είναι επικίνδυνο επειδή ο κίτρινος σύνδεσμος βρίσκεται δίπλα στον νωτιαίο σωλήνα και μπορεί να τον στενέψει, συμπιέζοντας τον νωτιαίο μυελό
- Στο επίπεδο του 1ου-2ου οσφυϊκού σπονδύλου, εκτείνεται προς τα κάτω από το νωτιαίο μυελό».αλογοουρά" - μια δέσμη νευρικών ριζών υπεύθυνων για τη νεύρωση των κάτω άκρων και των πυελικών οργάνων: κύστη, ορθό, εξωτερικά γεννητικά όργανα. Το σύνδρομο Cauda Equina είναι μια από τις πιο επικίνδυνες επιπλοκές της οστεοχόνδρωσης, που εκδηλώνεται με έντονο πόνο, μυϊκή αδυναμία στα πόδια, μούδιασμα του περινέου, ακράτεια ούρων και κοπράνων.
Αιτίες οστεοχονδρωσίας της πλάτης
Δεν υπάρχει ακόμη συναίνεση σχετικά με το ποιος βαθμός εκφυλιστικών αλλαγών στη σπονδυλική στήλη πρέπει να θεωρείται φυσιολογικός. Αργά ή γρήγορα, η γήρανση της σπονδυλικής στήλης αρχίζει σε κάθε άνθρωπο.
Στους περισσότερους ανθρώπους, αυτές οι αλλαγές είναι ασήμαντες και δεν προκαλούν συμπτώματα: μερικές φορές ανακαλύπτονται τυχαία κατά τη διάρκεια μιας τομογραφίας μαγνητικού συντονισμού (MRI) της σπονδυλικής στήλης. Η εξέλιξη του εκφυλισμού οδηγεί σε σημαντικές αλλαγές στη δομή της σπονδυλικής στήλης. Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι μπορούν να καταστραφούν τόσο ώστε να πάψουν να εκτελούν μια λειτουργία απορρόφησης κραδασμών, να διογκώνονται και να ασκούν πίεση στα νωτιαία νεύρα και ακόμη και στον ίδιο τον νωτιαίο μυελό.
Είναι αδύνατο να προβλεφθεί με ακρίβεια πόσο σοβαρές θα είναι οι εκφυλιστικές αλλαγές σε ένα συγκεκριμένο άτομο και αν θα οδηγήσουν σε επιπλοκές. Υπάρχει γενετική προδιάθεση για οστεοχονδρωσία, αλλά οι συγκεκριμένες γενετικές μεταλλάξεις που ευθύνονται για την πορεία της νόσου δεν έχουν εντοπιστεί. Επομένως, δεν υπάρχει ακριβές γενετικό τεστ που να δείχνει προσωπικό κίνδυνο. Υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης οστεοχονδρωσίας. Είναι αυτοί που στοχεύουν τα μέτρα για την πρόληψη της οστεοχόνδρωσης.
Οι παράγοντες κινδύνου για την οστεοχόνδρωση περιλαμβάνουν:
- Υπερβολικό φορτίο στη σπονδυλική στήλη: επαγγελματικά αθλήματα, άρση βαρέων βαρών, τακτική σκληρή σωματική εργασία
- Παραμονή σε στατική, λανθασμένη θέση για μεγάλο χρονικό διάστημα: καθιστός, ξαπλωμένος, σταυροπόδι, σε καρέκλα χωρίς οσφυϊκό στήριγμα, εργασία σε κάθετη θέση με κλίση
- Καθιστικός τρόπος ζωήςπου οδηγεί σε αδυναμία των μυών του κορμού που δεν μπορούν να στηρίξουν αποτελεσματικά τη σπονδυλική στήλη
- Υπέρβαρος 一 η παχυσαρκία δημιουργεί επιπλέον άγχος στην πλάτη και τις αρθρώσεις
- Κάπνισμα - η νικοτίνη και άλλα συστατικά του τσιγάρου διαταράσσουν τη διάχυση των θρεπτικών ουσιών από τα αιμοφόρα αγγεία στους ιστούς, συμπεριλαμβανομένων των μεσοσπονδύλιων δίσκων
- Πρόσληψη αλκοόλ - Η τακτική κατανάλωση οδηγεί στο γεγονός ότι το ασβέστιο απορροφάται ελάχιστα από τα τρόφιμα. Η έλλειψη ασβεστίου προκαλεί απώλεια της πυκνότητας των σπονδύλων
- Τραυματισμοί στην πλάτη με βλάβη στη δομή των σπονδύλων ή των δίσκων, λόγω των οποίων η διαδικασία ανάκτησης συμβαίνει πολύ πιο αργά από τη διαδικασία εκφυλισμού
Οστεοχόνδρωση της σπονδυλικής στήλης σε ενήλικες: συμπτώματα
Στα αρχικά στάδια μιας εκφυλιστικής νόσου, ένα άτομο συνήθως δεν εμφανίζει κανένα σύμπτωμα. Εμφανίζονται ξαφνικά ή σταδιακά καθώς η νόσος εξελίσσεται. Οι κύριες εκδηλώσεις είναι ο πόνος στην πλάτη και ο αντανακλαστικός σπασμός των μυών της πλάτης. Ο εντοπισμός των συμπτωμάτων εξαρτάται από το τμήμα της σπονδυλικής στήλης που εμφανίζεται το πρόβλημα:
- Ο εκφυλισμός στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης οδηγεί σε μυϊκή δυσκαμψία, πόνο στον αυχένα που ακτινοβολεί στον ώμο και το χέρι ή το πίσω μέρος του κεφαλιού και επιδεινώνεται με τις κινήσεις του κεφαλιού
- Οι αλλαγές στη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης εμφανίζονται εξαιρετικά σπάνια, αφού είναι η πιο στατική. Εάν εμφανιστεί κήλη, εμφανίζεται πόνος ανάμεσα στις ωμοπλάτες
- Οι κήλες στην οσφυϊκή χώρα εμφανίζονται συχνότερα από άλλες και εκδηλώνονται με πόνο στο κάτω μέρος της πλάτης ή του ιερού οστού, που ακτινοβολεί στη γλουτιαία περιοχή, στο πόδι. Σημειώνεται επίσης ακαμψία στο κάτω μέρος της πλάτης. Ο πόνος επιδεινώνεται όταν κάθεστε, στέκεστε για μεγάλες χρονικές περιόδους και σκύβετε
Εάν ο πόνος ακτινοβολεί από την πλάτη προς το άκρο, μιλούν για ριζοπάθεια - βλάβη στη νευρική ρίζα. Πρόκειται για συμπίεση από κήλη νωτιαίου νεύρου. Η ριζοπάθεια, εκτός από πόνο, συνοδεύεται και από άλλα συμπτώματα που εντοπίζονται σε μια συγκεκριμένη περιοχή που παρέχεται από το κατεστραμμένο νεύρο. Τέτοιες εκδηλώσεις μπορεί να περιλαμβάνουν:
- αδυναμία των μυών των άκρων, μέχρι παράλυση
- διαταραχές στην ευαισθησία του δέρματος του άκρου
- δυσλειτουργία της ουροδόχου κύστης και του ορθού με οσφυϊκή ριζοπάθεια
Τα σημάδια της σπονδυλικής οστεοχόνδρωσης σε γυναίκες και άνδρες γενικά δεν διαφέρουν, αλλά στις γυναίκες, ο συμπτωματικός εκφυλισμός αναπτύσσεται πιο γρήγορα μετά την εμμηνόπαυση, όταν η οστική πυκνότητα μειώνεται. Στους άνδρες, οι εκφυλιστικές διεργασίες προκαλούνται συχνότερα από σωματική εργασία και αναπτύσσονται από μικρότερη ηλικία, αλλά σταδιακά.
Δεν προκαλούνται όλοι οι πόνοι στην πλάτη από οστεοχονδρωσία της σπονδυλικής στήλης. Οι ειδικοί μας μπορούν να κάνουν μια πλήρη εξέταση και να αποφασίσουν εάν χρειάζεστε μαγνητική τομογραφία.
Οστεοχόνδρωση της σπονδυλικής στήλης σε νεαρή ηλικία
Είναι γενικά αποδεκτό ότι η οστεοχόνδρωση είναι ασθένεια των ηλικιωμένων. Η εκφυλιστική νόσος της σπονδυλικής στήλης είναι πράγματι συχνή σε ασθενείς άνω των 60 ετών, αλλά γίνεται ολοένα και πιο συχνή σε άτομα ηλικίας 30 ετών και ακόμη και 20 ετών. Συνήθως η αιτία είναι η γενετική προδιάθεση, το υπερβολικό βάρος, η καθιστική ζωή ή οι τραυματισμοί της πλάτης. Τόσο οι σοβαροί τραυματισμοί μιας φοράς, για παράδειγμα, από πτώση, όσο και οι τακτικοί μικροτραυματισμοί, για παράδειγμα, όταν παίζετε επαγγελματικά αθλήματα, είναι σημαντικοί. Η νόσος εμφανίζεται συχνότερα στην οσφυϊκή χώρα ως η πιο κινητή. Εδώ μπορεί να σχηματιστούν μεσοσπονδυλικές κήλες, συμπεριλαμβανομένων των κόμβων του Schmorl. Ο κύριος μηχανισμός εμφάνισής τους είναι η βλάβη στις ακραίες πλάκες, οι οποίες δεν μπορούν να αντέξουν την ενδοδισκοειδή πίεση. Έτσι σχηματίζονται προεξοχές στο σώμα του παραπάνω ή υποκείμενου σπονδύλου, που ονομάζονται κήλες του Schmorl. Δεν προκαλούν συμπίεση των νευρικών ριζών και συνήθως δεν είναι επικίνδυνα. Σε σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να αναπτυχθούν και να οδηγήσουν σε πόνο στην πλάτη, αλλά πιο συχνά ανακαλύπτονται τυχαία κατά τη διάρκεια μιας μαγνητικής τομογραφίας. Οι μεσοσπονδύλιοι κήλες που προεξέχουν προς τα πίσω συνήθως συνοδεύονται από πόνο και μπορεί να απαιτούν θεραπεία.
Οστεοχόνδρωση της σπονδυλικής στήλης: θεραπεία
Έως και το 90% των περιπτώσεων εκφυλιστικής νόσου μπορούν να αντιμετωπιστούν με συντηρητικές μεθόδους.
Η χειρουργική επέμβαση ενδείκνυται μόνο εάν απειλούνται σοβαρές επιπλοκές, όπως προοδευτική απώλεια ελέγχου της ουροδόχου κύστης ή αδυναμία στα κάτω άκρα. Η χειρουργική θεραπεία σάς επιτρέπει να σώσετε ένα άτομο από παράλυση, αλλά από μόνη της δεν ανακουφίζει από τον πόνο και την περαιτέρω εξέλιξη της νόσου, επομένως, μετά την επέμβαση, συνταγογραφείται ένα ειδικό πρόγραμμα αποκατάστασης.
Οι μη επιπλεγμένες κήλες σε πολλές περιπτώσεις υποχωρούν από μόνες τους. Η διαδικασία απορρόφησης μπορεί να συνοδεύεται από σχηματισμό περίσσειας συνδετικού ιστού και ασβεστοποιήσεων στη σπονδυλική στήλη, γεγονός που αυξάνει την πιθανότητα υποτροπής της νόσου στο μέλλον. Οι υπάρχουσες φυσιοθεραπευτικές τεχνικές και ειδικές ασκήσεις βοηθούν:
- επιταχύνει την απορρόφηση της κήλης
- βελτίωση της ισχύος του δίσκου
- ομαλοποίηση της εμβιομηχανικής των κινήσεων και της κατανομής φορτίου
- αποφύγετε την ανάγκη χειρουργικής επέμβασης στο μέλλον
Για τον πόνο, χρησιμοποιούνται επίσης φάρμακα από τις ομάδες των μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, γλυκοκορτικοειδή και μυοχαλαρωτικά, αλλά η χρήση φαρμάκων περιορίζεται στην οξεία περίοδο της νόσου και δεν βελτιώνει την κατάσταση της σπονδυλικής στήλης μακροπρόθεσμα . Μπορείτε να μειώσετε την ένταση του εκφυλισμού με:
- Θεραπεία λέιζερ MLS - η ακτινοβολία λέιζερ που χρησιμοποιείται έχει αντιφλεγμονώδη δράση, διαστέλλει τα λεμφικά αγγεία, βελτιώνει τη λεμφική παροχέτευση
- Βελονισμός - αυτή η μέθοδος ανακουφίζει από τον πόνο, το πρήξιμο και τη φλεγμονή λόγω της αντανακλαστικής απόκρισης του σώματος στη διέγερση βιολογικά ενεργών σημείων στο σώμα με ειδικές βελόνες
- Η μέθοδος μαγνητοθεραπείας διεγείρει τη ροή του αίματος, ομαλοποιεί τη διάχυση των θρεπτικών συστατικών και απομακρύνει τις τοξίνες από το πάχος των μεσοσπονδύλιων δίσκων, επιταχύνοντας τις διαδικασίες ανάκτησης
- Θεραπευτική φυσική αγωγή - ειδικά σετ ασκήσεων βοηθούν στην ενίσχυση των μυών του κορμού, μαθαίνουν πώς να κατανέμουν σωστά το φορτίο στην πλάτη, διατηρούν τη σωστή στάση και ανακουφίζουν από μυϊκούς σπασμούς. Για να παρακολουθήσετε την απόδοση, είναι καλύτερο να ξεκινήσετε να εργάζεστε με έναν εκπαιδευτή και στη συνέχεια να συνεχίσετε τις ασκήσεις μόνοι σας σύμφωνα με τις συστάσεις
Ανάλογα με τις εκδηλώσεις της νόσου και τα χαρακτηριστικά του ασθενούς, μπορούν να χρησιμοποιηθούν διαφορετικοί συνδυασμοί των παραπάνω μεθόδων.
Τόσο η συντηρητική θεραπεία της σπονδυλικής κήλης όσο και η αποκατάσταση μετά από χειρουργική επέμβαση μπορούν να ολοκληρωθούν σε εξωτερικά ιατρεία στην κλινική. Διαθέτει όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό και ομάδα επαγγελματιών με εξειδίκευση στη μη χειρουργική αντιμετώπιση της κήλης. Δεν συνιστάται να πηγαίνετε σε νοσοκομεία όπου χρησιμοποιούν μεθόδους χωρίς επιστημονική βάση και μη εγκεκριμένες από την παγκόσμια ιατρική κοινότητα - αυτό μπορεί να είναι επικίνδυνο για την υγεία. Σε μια σύγχρονη κλινική, μπορείτε να λάβετε συμβουλές σε προσιτή τιμή και να επιλέξετε μια περαιτέρω πορεία δράσης μαζί με το γιατρό σας.